100. urodziny Adama Hanuszkiewicza

W 100. urodziny Adama Hanuszkiewicza w Skierdach aktorzy zasadzą drzewo dąb Jego imienia.

16 czerwca przypada 100 rocznica urodzin mistrza, Adama Hanuszkiewicza.

Z tej okazji, wraz Związek Artystów Scen Polskich, i Stowarzyszenie Inicjatyw i Inspiracji ESSE, zorganizowali uroczystość posadzenia Dębu Adama Hanuszkiewicza, w Lesie Kultury w Skierdach niedaleko Jabłonny.

Gdzie, kiedy?

• Las Kultury
• Skwierdy
• ul Bagno 6
• 16 czerwca 2024 r.
• godzina 16:00

Będzie grill, grochówka i tort od Sowy!
Aktorzy zapraszają z własnymi kocami czy leżakami.

100. rocznica urodzin Adama Hanuszkiewicza – posadzenie Dębu Adama Hanuszkiewicza w Lesie Kultury w Skwierdach – plakat (mat. prasowy)

Adam Hanuszkiewicz

urodził się 16 czerwca 1924 we Lwowie. Zmarł 4 grudnia 2011 w warszawskim szpitalu przy ul. Stępińskiej.
Aktor, reżyser. Nie ukończył żadnej artystycznej uczelni.
Egzamin aktorski zdał eksternistycznie przed komisją, w której zasiadali m.in. L. Schiller i A. Zelwerowicz (1946).

Dzieciństwo i młodość spędził w rodzinnym mieście, gdzie jego rodzice prowadzili sklep. Przed wojną uczęszczał do III Państwowego Gimnazjum im. Króla Stefana Batorego we Lwowie. Okupację spędził we Lwowie. W lipcu 1944, pod Rzeszowem, gdzie wtedy mieszkał, wstąpił do zespołu teatralnego Wojska Polskiego założonego w 1943 r. w Sielcach nad Oką jako Teatr Żołnierza 1. Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.

W 1945 r. pracował w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, przez rok występował także w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze. W Jeleniej Górze debiutował rolą Wacława w Zemście Aleksandra Fredry w reżyserii Stefanii Domańskiej. Nie ukończył żadnej szkoły aktorskiej. Egzamin zdał eksternistycznie w 1946 r. w Łodzi przed komisją złożoną z Leona Schillera, Edmunda Wiercińskiego, Jacka Woszczerowicza i Aleksandra Zelwerowicza. Następnie do roku 1949 występował w zespole Juliusza Osterwy w Teatrze Dramatycznym w Krakowie, później do 1950 w Teatrze Rozmaitości w Warszawie i do 1955 r. w Teatrze Polskim w Poznaniu, gdzie w 1951 r. wyreżyserował swój pierwszy spektakl, Niespokojną starość Leonida Rachmanowa.

Od 1955 pracował głównie w Warszawie.
Był współtwórcą Teatru Telewizji, gdzie w 1955 r. wyreżyserował swoją pierwszą sztukę telewizyjną (Złotego lisa Jerzego Andrzejewskiego) i był w latach 1957–1963 naczelnym reżyserem. W latach 1956–1968 pracował jako reżyser i dyrektor Teatru Powszechnego.
W 1968 r. został dyrektorem Teatru Narodowego po usunięciu ze stanowiska Kazimierza Dejmka, którego inscenizację Dziadów uznano za antyradziecką. Wówczas stworzył w Teatrze Narodowym wiele inscenizacji m.in. Balladynę w nowoczesnych kostiumach oraz z wykorzystaniem motocykli marki Honda. W 1970 po raz pierwszy od 1944 odwiedził swój rodzinny Lwów. Nawiązał kontakt z Polskim Teatrem Ludowym we Lwowie prowadzonym przez Zbigniewa Chrzanowskiego. Na początku lat 80. stracił zaufanie władzy i został odwołany ze stanowiska dyrektora w 1982 r. W czasie stanu wojennego włączył się do bojkotu telewizji realizowanego przez środowisko aktorskie. Reżyserował wówczas w warszawskich teatrach Ateneum i Studio oraz w Łodzi i za granicą. W latach 1989–2007 był dyrektorem Teatru Nowego w Warszawie.
Zmarł 4 grudnia 2011 w warszawskim szpitalu przy ul. Stępińskiej. Pogrzeb Adama Hanuszkiewicza odbył się 8 grudnia 2011 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A2-aleja zasłużonych-9). Urnę z prochami artysty przysypano ziemią z lwowskiego Cmentarza Łyczakowskiego.

Był czterokrotnie żonaty.
Pierwszą żoną była Marta Stachiewiczówna, z którą miał córkę Teresę.
Później kolejno żenił się trzykrotnie z aktorkami: Zofią Rysiówną (z którą miał córkę Katarzynę i syna Piotra), Zofią Kucówną i Magdaleną Cwenówną.

Adam Hanuszkiewicz w sztuce ”Don Juan” Teatr Powszechny – Warszawa, 10-1965 r. Fot. źr. NAC